Σουαχίλι – Πληροφορίες για τη Γλώσσα
Σουαχίλι – Πληροφορίες για τη Γλώσσα
| Επίσημη γλώσσα | Τανζανία – Κένυα |
| Πληθυσμός που μιλάει τη γλώσσα | 50 εκατομμύρια |
| Προέλευση | Μπαντού |
| Αλφάβητος και Γραφή | Βασισμένο στο Λατινικό αλφάβητο |
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η Σουαχίλι, είναι για την Αφρικανική Ήπειρο η δεύτερη πιο διαδεδομένη γλώσσα μετά την Αραβική, που μιλιέται από περίπου 50 εκατομμύρια. Εκτός του ότι είναι η επίσημη γλώσσα της Τανζανίας και της Κένυας χρησιμοποιείται ευρέως στην Ουγκάντα και στις Ανατολικές Επαρχίες του Ζαίρ.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
Παρά το γεγονός ότι η γλώσσα μιλιέται από 50 εκατομμύρια Αφρικανούς είναι η μητρική γλώσσα μόνο 2 εκατομμυρίων. Οι κάτοικοι των απέραντων εκτάσεων που βρίσκονται Ανατολικά και κάτω από την περιοχή της Ερήμου Σαχάρα τη χρησιμοποιούσαν για τις καθημερινές τους συναλλαγές πολύ πριν εμφανιστούν οι Ευρωπαίοι άποικοι.
Παρά το γεγονός ότι τα Αγγλικά παρέμειναν μετά την περίοδο της Αποικιοκρατίας σαν η γλώσσα της Διοίκησης, η Σουαχίλι παίζει ένα ζωτικό ρόλο στο καθημερινό εμπόριο, στην πολιτική, στον πολιτισμό και σε κάθε επίπεδο της κοινωνικής ζωής της περιοχής.
Αυτό αποδεικνύεται ιδιαίτερα στην περίπτωση της Τανζανίας όπου η γλώσσα χρησιμοποιείται σε όλα τα κυβερνητικά γραφεία, στην εκπαίδευση, στα δικαστήρια και στα Μ.Μ.Ε. Είναι πλέον πολύ πιο σημαντική γλώσσα από τα Αγγλικά και χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο από τους μορφωμένους.
Η Σουαχίλι εξαπλώθηκε σε όλη την Αν. Αφρική από τις αρχές του 19ου αιώνα όταν το Αραβο-Σουαχίλι εμπόριο επεκτάθηκε κατά μήκος των Ανατολικοαφρικανικών ακτών της Ζανζιβάρης και προς τα εμπορικά κέντρα της ηπειρωτικής Αφρικής. Πολύ πριν την άφιξη των Ευρωπαίων αποικιοκρατών η διάλεκτος της πόλης της Ζανζιβάρης (Σουαχίλι) εξαπλώθηκε προς το εσωτερικό της χώρας και σταδιακά έγινε η βάση της καθιερωμένης Σουαχίλι την περίοδο ακόμη της αποικιοκρατούμενης Ανατ. Αφρικής. Επίσης η Σουαχίλι είναι μια από τις λίγες Αφρικανικές γλώσσες που παρουσιάζει μια γραπτή παράδοση που προηγείται της εποχής των αποικιών. Μια χιλιετία επαφών μεταξύ των λαών του Ινδικού Ωκεανού και των Σουαχίλι είχε σαν αποτέλεσμα τη μίξη των γλωσσών και τον εμπλουτισμό της γλώσσας κυρίως από τα Αραβικά. Η γλώσσα έχει επιρροές από την Περσική και από άλλες Ινδικές.
Σε μια διαφορετική ιστορική περίοδο, επίσης, η Σουαχίλι επηρεάστηκε από την Πορτογαλική και Αγγλική.
Παρόλο που το ποσοστό των λεκτικών δανείων στην ποίηση των Σουαχίλι (που χρησιμοποιούσε την Αραβική γραφή) μπορεί να φθάνει ακόμη και το 50%, δεν ξεπερνάει το 20% της προφορικής γλώσσας.
Τα παλαιότερα γραπτά κείμενα σε Σουαχίλι χρονολογούνται από τις αρχές του 1700. Είναι γραμμένα στα Αραβικά και αντικατοπτρίζουν την επιρροή του Ισλαμικού πολιτισμού στην κοινωνία των Σουαχίλι. Τα πιο πολλά από αυτά είναι επικά ποιήματα γραμμένα για απαγγελία ή τραγούδι. Μέχρι σήμερα, η Κλασσική ποίηση των Σουαχίλι παίζει ένα σημαντικό ρόλο στον πολιτισμό των Σουαχίλι καθώς οι καθημερινές εφημερίδες αφιερώνουν πολύ συχνά ένα μέρος τους για τη δημοσίευση της.
ΕΝΑ ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ
Η γλώσσα Σουαχίλι είναι μια γλώσσα Μπαντού της υποομάδας Σαμπάκι των γλωσσών Μπαντού των Βορειοανατολικών παραλίων. Αυτές οι γλώσσες χρησιμοποιήθηκαν αρχικά από το 1/3 του συνόλου της Αφρικανικής Ηπείρου.
Από τα μέσα του 19ου αιώνα η Σουαχίλι χρησιμοποιεί ένα αλφάβητο βασισμένο στο Λατινικό. Υιοθετήθηκε και απλοποιήθηκε ορθογραφικά στη δεκαετία του 1930. Κάποιοι από τις παλαιότερες γενιές που μιλούν Σουαχίλι χρησιμοποιούν ακόμη την Αραβική γραφή που όμως δε διδάσκεται πλέον στα σχολεία.
Τα ρήματα της Σουαχίλι κλείνονται, όπως π.χ. στην ελληνική, με την προσθήκη διαφορετικών καταλήξεων στη ρίζα του ρήματος. Υπάρχουν όμως πολλά γένη για τα ουσιαστικά, πέρα από το Αρσενικό, Θηλυκό και Ουδέτερο. Για παράδειγμα ένα ουσιαστικό που χρησιμοποιείται για ανθρώπους χρησιμοποιεί διαφορετικό γένος από ένα άλλο που χρησιμοποιείται για ένα ζώο, ένα δέντρο, ένα μακρύ αντικείμενο, μια αφηρημένη έννοια κ.ο.κ.
Υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός διαλέκτων της Σουαχίλι και εκτός ελαχίστων περιπτώσεων είναι όλες αλληλοκατανοητές. Σαν καθιερωμένη Σουαχίλι, όμως , θεωρείται αυτή που χρησιμοποιείται στη Ζανζιβάρη, γνωστή ως Κισανίφου και η οποία αναγνωρίστηκε το 1930 από το Γλωσσολογικό Συμβούλιο της Τανζανίας.
