Ελληνική Μυθολογία
Η μυθολογία της Ελλάδας
Μάγνης: Γιος του Αιόλου και της Εναρέτης, γενάρχης των Μαγνήτων.
Μαία: Μία από τις Πλειάδες, μητέρα του Ερμή από το Δία.
Μαινάδες: Ακόλουθες του Διονύσου που ταυτίζονται με τις Βάκχες.
Μαίων(Μήων): Ο πατέρας του Ομήρου.
Μάκαρ (Μακαρεύς): Ένας από τους ιδρυτές και βασιλείς της Λέσβου.
Μαντινεύς: Γιος του Λυκάονα, ιδρυτής της Μαντίνειας.
Μαντώ: Κόρη του Τειρεσία, μάντισσα στους Δελφούς.
Μάρπησσα: Κόρη του ποτάμιου θεού της Αιτωλίας Εύηνου.
Μαρς: Ρωμαϊκός θεός του πολέμου, αντίστοιχος του ελλ. Άρη.
Μαρσύας: Σιληνός της ελληνικής μυθολογίας θεωρούμενος ως εφευρέτης του αυλού, νικήθηκε σε μουσικό αγώνα από τον Απόλλωνα που τον έγδαρε ζωντανό.
Μάρων: Ιερέας του Απόλλωνα στη Θράκη, γιος ή εγγονός του Διονύσου.
Μαχάων: Γιος του Ασκληπιού και της Ηπιόνης, προστάτης των γιατρών, κατά τον Όμηρο, εξεστράτευσε εναντίον της Τροίας και φρόντισε τους αρρώστους και τραυματίες των Αχαιών.
Μέγαιρα: Μια από τις Ερινύες.
Μεγακλώ: Κόρη του βασιλιά της Λέσβου Μάκαρα.
Μεγαπένθης: Γιος του Μενέλαου και μιας δούλας.
Μεγάρα: Κόρη του Κρέοντα, σύζυγος του Ηρακλή.
Μεγαρεύς: Γιος του Ποσειδώνα, βασιλιάς και επώνυμος των Μεγάρων.
Μελάμπους: Μάντης που διέδωσε τη διονυσιακή θρησκεία.
Μελανεύς: Γιος του Απόλλωνα, περίφημος τοξότης.
Μελανίππη: Κόρη του Άρη, αδελφή της βασίλισσας των Αμαζόνων Ιππολύτης.
Μελάνιππος: Όνομα διαφόρων μυθολογικών ηρώων.
Μελέαγρος: Γιος του βασιλιά της Καλυδώνας Οινέα και της Αλθαίας, αδελφής της Λήδας.
Μελικέρτης: Γιος του Αθάμαντα και της Ινώς.
Μελισσεύς: Μυθικός βασιλιάς της Κρήτης.
Μελπομένη: Μια από τις εννιά Μούσες, μητέρα των Σειρήνων, προστάτρια αρχικά του μέλους και της ωδής και κατόπιν της τραγωδίας.
Μέμνων: Μυθικός βασιλιάς της Αιθιοπίας, Ήρωας του Τρωικού Πολέμου.
Μενέλαος: Βασιλιάς της Σπάρτης, γιος του Ατρέα, σύζυγος της ωραίας Ελένης.
Μενεσθεύς: Αρχηγός των Αθηναίων στον Τρωικό Πόλεμο και βασιλιάς της Μήλου.
Μενοικεύς: Το όνομα του πατέρα και του γιου του Κρέοντα.
Μενοίτιος: Ο πατέρας του Πάτροκλου.
Μέντωρα: Ομηρικός Ήρωας από την Ιθάκη στον οποίο ο φίλος του Οδυσσέας φεύγοντας για την Τροία εμπιστεύθηκε τη φροντίδα του σπιτιού του και την εκπαίδευση του Τηλεμάχου, το όνομα του Μ. συνών. του πιστού φίλου.
Μέρμερος: Γιος του Ιάσονα και της Μήδειας.
Μερόπη: 1. κόρη του βασιλιά της Αρκαδίας Κύψελου. 2. μία από τις Πλειάδες.
Μέροψ: Βασιλιάς της Κω, εξου οι κάτοικοι Μέροπες και το νησί Μερόπη ή Μεροπίς.
Μεσσήνηα: Κόρη του Τριόπα, σύζυγος του Πολυκάονα, επώνυμη της Μεσσηνίας.
Μετάνειρα: Σύζυγος του βασιλιά της Ελευσίνας Κελεού.
Μήδεια: Κόρη του Αιήτη, βασιλιά της Κολχίδας, βοήθησε τον Ιάσονα στην αρπαγή του χρυσόμαλλου δέρατος, τον ακολούθησε στην Ελλάδα και σκότωσε τα δυο τους παιδιά, όταν εκείνος την εγκατέλειψε.
Μήδος: Γιος του Αιγέα και της Μήδειας, γενάρχης των Μήδων.
Μηκιστεύς: Γιος του βασιλιά του Άργους Ταλαού, αδελφός του Άδραστου.
Μήκων: Νέος από την Αθήνα που τον αγαπούσε η Δήμητρα και τον μεταμόρφωσε σε παπαρούνα.
Μήλας: Γιος του Ηρακλή και της Ομφάλης, καθιέρωσε τη χρήση της πολεμικής σάλπιγγας.
Μηριόνης: Κρητικός Ήρωας που πήρε μέρος στον Τρωικό Πόλεμο.
Μήστρα: Κόρη του Ερυσίχθονα που είχε την ικανότητα να μεταμορφώνεται.
Μήτις: Κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος, η πρώτη σύζυγος του Δία. Ο Δίας την κατάπιε κι έτσι γεννήθηκε η Αθηνά.
Μητίων: Γιος του Ερεχθέα και της Πραξιθέας, πατέρας του Δαίδαλου.
Μίθρας: Περσική θεότητα, κριτής των νεκρών.
Μινέρβα: Θεά των Ρωμαίων ταυτιζόμενη με την Αθηνά.
Μινυάδες: Οι τρεις κόρες του βασιλιά του Ορχομενού Μινύα, Λευκίππη, Αρσίππη και Αλκαθόη, που τιμωρήθηκαν από το Διόνυσο.
Μινύας: Γιος του Ποσειδώνα ή του Χρύση, επώνυμος Ήρωας των Μινυών, των κατοίκων του μετέπειτα Ορχομενού.
Μίνως: Μυθικός βασιλιάς της Κρήτης, γιος του Δία και της Ευρώπης.
Μινώταυρος: Τέρας, γιος της Πασιφάης και του Ταύρου, το σκότωσε ο Θησέας με τη βοήθεια της Αριάδνης.
Μίτος: Δαίμονας, προσωποποίηση του ανδρικού σπέρματος κατά τους Ορφικούς.
Μνημοσύνη: Κόρη του Ουρανού και της Γαίας, γέννησε από το Δία τις εννέα Μούσες.
Μνήμων: Υπηρέτης του Αχιλλέα επιφορτισμένος με το καθήκον να του εφιστά την προσοχή στην αποφυγή φόνου γιου του Απόλλωνα, εάν ήθελε να επιβιώσει στην Τροία.
Μνησθεύς: Σύντροφος του Αινεία.
Μοίρες: Τρεις θεότητες (Κλωθώ, Λάχεσις κ. Άτροπος) που καθόριζαν τις τύχες των ανθρώπων.
Μολίονες: Τερατόμορφοι δίδυμοι, γιοι του Άκτορα και της Μολιόνης, που σκοτώθηκαν από τον Ηρακλή.
Μολοσσός: Γιος του Νεοπτόλεμου και της Ανδρομάχης, βασιλιάς της Ηπείρου και επώνυμος των Μολοσσών.
Μορμολύκη: Δαίμονας, φόβητρο των παιδιών.
Μορμώ: Δαίμονας, φόβητρο των παιδιών.
Μορφεύς: Γιος του Ύπνου, θεός των ονείρων.
Μούνιτος: Γιος του Ακάμαντα, γιου του Θησέα, και της Λαοδίκης, της ωραιότερης κόρης του Πριάμου.
Μούνιχος: 1. βασιλιάς της Αττικής, επώνυμος του λιμανιού της Μουνιχίας. 2. βασιλιάς των Μολοσσών και μάντης.
Μουσαίος: Αοιδός και ποιητής, σύγχρονος του Ορφέα.
Μούσες: Οι εννιά θεότητες της ελληνικής μυθολογίας, κόρες του Δία και της Μνημοσύνης, προστάτιδες της πνευματικής δημιουργίας (Κλειώ, Ευτέρπη, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Ερατώ, Πολύμνια, Ουρανία, Καλλιόπη).
Μοψοπία: Η αρχαιότατη ονομασία της Αττικής από το μυθικό βασιλιά της Μόψοπο.
Μόψος: Όνομα μυθικών προσώπων.
Μπελλόνα: Ρωμαϊκή θεά του πολέμου.
Μύρινα: Βασίλισσα των Αμαζόνων.
Μυρμιδών: Γιος του Δία και της Ευρυμέδουσας, επώνυμος Ήρωας των Μυρμιδόνων.
Μύρρα: Κόρη του βασιλιά της Κύπρου Κινύρα, μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό από το οποίο γεννήθηκε ο Άδωνις.
Μυρτίλος: Γιος του Ερμή, ηνίοχος του Οινόμαου, βοήθησε τον Πέλοπα στη νίκη του, αλλά εκείνος τον έριξε στη θάλασσα (Μυρτώο Πέλαγος).
Μύσκελος: Μυθικός ιδρυτής του Κρότωνα της Ιταλίας.
Μώμος: Γιος της Νύχτας, προσωποποίηση του σαρκασμού.
Η μυθολογία της Ελλάδας Μ
